Als we voedsel/hygiëne tassen rondbrengen, zien we hoe hard dit nodig is. Bij de sponsorfamilies is weinig tot niets op voorraad en met deze basisbehoeften kunnen ze even vooruit. Ook is elke keer een hernieuwde kennismaking verfrissend. Bijna bij elke familie is nieuws: gegevens over examens, een pasgeboren baby, werk dat gestopt/of begonnen is, een ongelukje met fiets of motor, een oma overleden; van een sponsorkind bleek hun huis verkocht, ze waren naar Padavya verhuisd. Gisteren waren we blij verrast dat de vader van Sajika, die totaal verlamd was, nu buiten in een ligstoel zat en zijn armen kon bewegen. Zelfs wat communicatie met hem was mogelijk. Alle gezinnen worden bezocht en de SLS-tassen zijn heel welkom!
